Μήνας: Φεβρουάριος 2020

Κατηγορίες
Διαδίκτυο

Πρωτόκολλο HTTP

Το Πρωτόκολλο Μεταφοράς Υπερκειμένου (HyperText Transfer Protocol, HTTP) είναι ένα πρωτόκολλο επικοινωνίας. Αποτελεί το κύριο πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται στους φυλλομετρητές του Παγκοσμίου Ιστού για να μεταφέρει δεδομένα ανάμεσα σε έναν διακομιστή (server) και έναν πελάτη (client).

Ο όρος υπερκείμενο (hypertext), που περιέχεται στην ονομασία του πρωτοκόλλου, χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Τεντ Νέλσον το 1965. Η γενική ιδέα του πρωτοκόλλου προτάθηκε, μαζί με τη δημιουργία της γλώσσας HTML, από τον Τιμ Μπέρνερς Λι και την ομάδα του, ώστε, σε συνδυασμό με το ήδη υπάρχον Διαδίκτυο και το πρωτόκολλο TCP, να γίνει εφικτή η δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού(WWW).

Η πρώτη τεκμηριωμένη έκδοση ήταν η έκδοση 0.9.

Αρχικά το πρωτόκολλο δεν μετέφερε καμία πληροφορία σχετικά με το πρόγραμμα-πελάτης και η μόνη επιλογή που υπήρχε ήταν η ζήτηση από τον εξυπηρετητή μίας σελίδας κειμένου το οποίο περιείχε μόνο χαρακτήρες ASCII και πιθανόν χαρακτήρες τερματισμού γραμμής.

Σήμερα το πρωτόκολλο αυτό είναι πλέον καθιερωμένο και διαδεδομένο σε σημείο που σχεδόν όλοι οι φυλλομετρητές να το θεωρούν δεδομένο και να το χρησιμοποιούν σε περίπτωση που ο χρήστης δεν καθορίσει ποιο πρωτόκολλο θέλει να χρησιμοποιήσει.

Κατηγορίες
Ειδική αγωγή

Λειτουργική Αξιολόγηση Συμπεριφοράς

Η λειτουργική ανάλυση συμπεριφοράς προσδιορίζει τους καθοριστικούς εκείνους παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση ενός προβλήματος συμπεριφοράς. Πριν την εμφάνιση της τα προβλήματα συμπεριφοράς αντιμετωπίζονταν με την αυταρχική επιβολή ενίσχυσης των επιθυμητών συμπεριφορών και τιμωρίας των ανεπιθύμητων, χωρίς όμως να ερευνάται η αιτία του προβλήματος. Αντίθετα, σύμφωνα με τη λειτουργική ανάλυση συμπεριφοράς αναγνωρίζοντας τα ερεθίσματα, τα απρόοπτα, τις πιθανές συνέπειες, μπορούν να σχεδιαστούν παρεμβάσεις που θα μειώσουν το πρόβλημα. Στη σχετική βιβλιογραφία ο όρος λειτουργία χρησιμοποιείται για να δηλώσει αφενός τον σκοπό τον οποίο εξυπηρετεί η συγκεκριμένη συμπεριφορά για το άτομο και αφετέρου τη σχέση ανάμεσα σε κάποιο γεγονός και το είδος της συμπεριφοράς που προκαλείται από την απουσία ή την παρουσία του γεγονότος. Ουσιαστικά και οι δύο χρήσεις του όρου εστιάζουν στο πώς λειτουργεί η συγκεκριμένη συμπεριφορά στο συγκεκριμένο περιβάλλον (Hanley, Iwata & McCord, 2003).

Η λειτουργική ανάλυση συμπεριφοράς αποτελεί ένα από τα στάδια της λειτουργικής αξιολόγησης/εκτίμησης συμπεριφοράς. Η λειτουργική αξιολόγηση/ εκτίμηση συμπεριφοράς αποτελεί ένα συνδυασμό μεθόδων για τη συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με τα ερεθίσματα, τις συμπεριφορές και τις συνέπειες προκειμένου να διευκρινιστεί η λειτουργία δηλαδή η αιτία της συμπεριφοράς και να σχεδιαστούν παρεμβάσεις με στόχο τη μείωση των προβλημάτων συμπεριφοράς και την ενίσχυση θετικών συμπεριφορών. Κύριος στόχος είναι να καταγραφούν οι περιβαλλοντικές εκείνες συνθήκες που συνδέονται με την εμφάνιση ή την απουσία των προβλημάτων συμπεριφοράς (Gresham, Watson and Skinner, 2000).

H λειτουργική αξιολόγηση συμπεριφοράς κρίνεται πολύ σημαντική για δυο λόγους. Καταρχήν θεωρείται ότι βελτιώνει την ποιότητα και ενισχύει την πιθανότητα επιτυχίας της παρέμβασης καθώς όσα περισσότερα γνωρίζουμε για τη συμπεριφορά τόσο η παρέμβαση που θα σχεδιαστεί θα ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες της συγκεκριμένης περίπτωσης. Έπειτα, οι παρεμβάσεις που στηρίζονται στην λειτουργική αξιολόγηση συμπεριφοράς στοχεύουν στην αφαίρεση των πηγών ενίσχυσης της προκλητικής συμπεριφοράς και την ενίσχυση της ανάπτυξης των σωστών δεξιοτήτων δηλαδή στοχεύουν όχι στη μείωση αλλά στην αντικατάσταση του προβλήματος συμπεριφοράς (Martella, Nelson, Marchand-Martella & O’Reilly, 2012).

Μάλιστα σύμφωνα με τον Tasse (2006) είναι ένα ευρέως αποδεκτό ηθικό κριτήριο ένα πρόγραμμα παρέμβασης να προέρχεται από μια εξατομικευμένη λειτουργική αξιολόγηση συμπεριφοράς.

Η λειτουργική αξιολόγηση συμπεριφοράς περιλαμβάνει τα εξής βήματα:

  1. σαφή ορισμό της προβληματικής συμπεριφοράς με τρόπο συγκεκριμένο και μετρήσιμο
  2. συλλογή δεδομένων σχετικά με τον τόπο, τον χρόνο, τις συνθήκες που συμβαίνει ή δεν συμβαίνει η συμπεριφορά, όσων προηγούνται και όσων έπονται της συμπεριφοράς
  3. δημιουργία υποθέσεων σχετικά με την πιθανή σχέση μεταξύ της προβληματικής συμπεριφοράς και του περιβάλλοντος του ατόμου
  4. έλεγχο των υποθέσεων σε πειραματικές συνθήκες
  5. ανάπτυξη και εφαρμογή προγράμματος παρέμβασης (Utah State Office of Education, 2002).
Κατηγορίες
Διαδίκτυο

Τι είναι το Internet

Το Internet είναι ένα πλέγμα από εκατομμύρια διασυνδεδεμένους υπολογιστές που εκτείνεται σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη και παρέχει τις υπηρεσίες του σε εκατομμύρια χρήστες.

Αποτελεί ένα “Παγκόσμιο Ηλεκτρονικό Χωριό”, οι “κάτοικοι” του οποίου, ανεξάρτητα από υπηκοότητα, ηλικία, θρήσκευμα και χρώμα, μοιράζονται πληροφορίες και ανταλλάσσουν ελεύθερα απόψεις πέρα από γεωγραφικά και κοινωνικά σύνορα. Σύμφωνα με τις σχετικές εκτιμήσεις, αυτός ο παγκόσμιος ιστός υπολογιστών και χρηστών αριθμεί σήμερα πάνω από δέκα εκατομμύρια υπολογιστές και εκατό εκατομμύρια χρήστες, ενώ επεκτείνεται διαρκώς με εκθετικούς ρυθμούς. Αναμένεται ότι το 2000 το Internet θα εξυπηρετεί περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο χρήστες.

Δύο βασικά χαρακτηριστικά του Internet

Ένα βασικό χαρακτηριστικό του Internet είναι ότι μπορεί να συνδέει υπολογιστές διαφορετικού τύπου, δηλ. υπολογιστές που μπορεί να διαφέρουν όσον αφορά την αρχιτεκτονική του υλικού (hardware), το λειτουργικό σύστημα που χρησιμοποιούν και το πρωτόκολλο δικτύωσης που εφαρμόζεται στο τοπικό τους δίκτυο. Ακριβώς εξαιτίας αυτής της ευελιξίας του, εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον πλανήτη κατ’α τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.

Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του Internet είναι ότι είναι αποκεντρωμένο και αυτοδιαχειριζόμενο. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποιος κεντρικός οργανισμός που να το διευθύνει και να παίρνει συνολικά αποφάσεις σχετικά με το είδος των πληροφοριών που διακινούνται, τις υπηρεσίες που παρέχονται από τους διάφορους υπολογιστές του ή τη διαχείρισή του. Καθένα από τα μικρότερα δίκτυα που το αποτελούν διατηρεί την αυτονομία του και είναι το ίδιο υπεύθυνο για το είδος των πληροφοριών που διακινεί, τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι υπολογιστές του και τη διαχείρισή του.